Αμνησία

Ξύπνησα µέσα σε µια δίνη αβεβαιότητας, όπως συνέβαινε συνήθως όταν µεθούσα και έπεφτα σε άλλο κρεβάτι από το δικό µου. Η πρώτη µου επαφή µε την πραγµατικότητα ήταν το απόµακρο τρίξιµο της κούνιας στην µπροστινή βεράντα• η δεύτερη, το χτύπηµα της λάµπας καθώς τεντωνόµουν, πριν ακόµη ανοίξω τα µάτια µου. Το µοιραίο που στοίχειωνε τη ζωή µου τελευταία έκανε τη λάµπα να πέσει και να γίνει χίλια κοµµάτια. Εκείνη τη στιγµή συνειδητοποίησα ότι ήµουν ξαπλωµένος µπρούµυτα στο πάτωµα. Τότε µε την άκρη του µατιού µου διέκρινα το σώµα. Όλο αυτό κράτησε λιγότερο από µισό λεπτό, στο µυαλό µου όµως τα γεγονότα εκτυλίσσονταν µε τροµαχτική βραδύτητα. Γύρισα το κεφάλι, σίγουρος πως κάτι δεν πάει καλά, και είδα το κορίτσι, µε το πρόσωπο στραµµένο στο πάτωµα, σκεπασµένο µ’ ένα λευκό σεντόνι. Το κεφάλι ήταν ελαφρώς γερµένο δεξιά, στο µέρος που στεκόµουν, τα µάτια διάπλατα ανοιχτά.

Τι θα έκανες αν ξυπνούσες µε ένα πτώµα στο σαλόνι σου χωρίς καµία ανάµνηση από τις τελευταίες ώρες της ζωής σου;

ΕΓΡΑΨΕ Ο ΤΥΠΟΣ

Μία από τις πλέον αναγνωρίσιµες και καθιερωµένες υπογραφές της ισπανόφωνης παραγωγής θρίλερ. Ο ρυθµός του Axat ποτέ δεν επιβραδύνεται, η πλοκή του είναι σατανικά δοµηµένη.
El Mundo

Η Αµνησία είναι ένα θρίλερ που θα διαβάσετε µε µιαν ανάσα, θα θυµάστε για καιρό και θα συστήνετε πάντα. Αν δεν έχετε γίνει ήδη αµετανόητος φαν του Federico Axat, θα γίνετε τώρα.
De Lector a Lector

Θρίλερ µε τα όλα του: µε απίθανο ξεκίνηµα –που φέρνει στον νου το προηγούµενο βιβλίο του Axat, την Τελευταία έξοδο– και απίθανο ρυθµό, αλλά και µια συγκινητική, πολυεπίπεδη ιστορία όπου οι ενέργειες των ηρώων είναι ανθρώπινες και όχι προσχεδιασµένες µε δόλο. Ίσως αυτό είναι το µυστικό της επιτυχίας του.
El buho entre libros

Προσωπικά αγάπησα την Αµνησία. Μες στο σασπένς, ένα παζλ µε κοµµάτια που µοιάζουν εντελώς αταίριαστα, απίστευτο ρυθµό και χαρακτήρες τόσο ολοκληρωµένους, που τους πιστεύεις από τις πρώτες σελίδες. Είναι γραµµένο ώστε ο αναγνώστης να ξεχάσει οτιδήποτε άλλο συµβαίνει πέρα από το βιβλίο.
Cargada con libros