Και έζησαν πέντε

Οχτώ ώρες. Έξι φίλοι.
Μια κόκκινη κουκκίδα τους σημαδεύει…

Η ατμόσφαιρα ήταν πνιγηρή, σαν σιρόπι, με μια οσμή βενζίνης και γινόταν ακόμα πιο ανυπόφορη με κάθε ανάσα τους μέσα στο τροχόσπιτο. Η Ρεντ έκλεισε τα μάτια της για να σκεφτεί πως δεν ήταν εκεί… Ένας από εσάς ξέρει κάτι. Ένα μυστικό. Μπορεί εσείς να μη με βλέπετε, αλλά σας βλέπω εγώ. Αν προσπαθήσετε να ξεφύγετε, θα πυροβολήσω.

Η Ρεντ με την καλύτερή της φίλη, τον μεγαλύτερο αδελφό της και την τέλεια κοπέλα του, το αγόρι που της αρέσει και έναν φίλο από το σχολείο πηγαίνουν μια ανοιξιάτικη εκδρομή, όταν ένας δυνατός ήχος, σαν έκρηξη, συνταράζει τη νύχτα. Το τροχόσπιτό τους παθαίνει λάστιχο στη μέση του πουθενά. Δεν έχουν σήμα στο κινητό και σύντομα θα καταλάβουν ότι δεν πρόκειται για ατύχημα… Κάποιος που κρύβεται στο σκοτάδι τους έχει εγκλωβίσει εκεί και τους σημαδεύει· κάποιος τους θέλει νεκρούς.
Απομένουν οχτώ ώρες μέχρι την αυγή και οι έξι φίλοι πρέπει να δραπετεύσουν από το ακινητοποιημένο τροχόσπιτο ή να μαντέψουν ποιος είναι ο στόχος. Όταν κάποιος σπάει την ομερτά, η ένταση μέσα στο κλειστοφοβικό σκηνικό θα φτάσει σε θανάσιμα επίπεδα. Δεν θα επιβιώσουν όλοι στο τέλος της νύχτας…