Μπόουλντερ, η γυναίκα του βράχου

Έπειτα από επαγγελµατικές απογοητεύσεις και προσωπικές διαψεύσεις, η µοναχική ηρωίδα της Εύα Μπαλταζάρ βρίσκει δουλειά ως µαγείρισσα σε εµπορικό πλοίο. Ο συγκεκριµένος τρόπος ζωής την κάνει ευτυχισµένη: απολαµβάνει την ελευθερία του ταξιδιού στον ωκεανό χωρίς να λογοδοτεί σε κανέναν, αναζητώντας ενίοτε κάποια ερωµένη στα διάφορα λιµάνια. Μέχρι που ερωτεύεται τη Σάµσα, µια γεωλόγο που θα της χαρίσει το προσωνύµιο Μπόουλντερ, από τους µοναχικούς βράχους που στέκουν σιωπηλά καταµεσής της θάλασσας αέναα εκτεθειµένοι στα στοιχεία της φύσης.
Όταν παρουσιάζεται µια εξαιρετική επαγγελµατική ευκαιρία για τη Σάµσα στο Ρέικιαβικ, η Μπόουλντερ ξεµπαρκάρει για να την ακολουθήσει. Ύστερα από δέκα χρόνια ανέφελης, πλην συµβατικής, συµβίωσης, η Σάµσα αποφασίζει να αποκτήσουν παιδί µε τη µέθοδο της υποβοηθούµενης αναπαραγωγής. Η Μπόουλντερ συναινεί απρόθυµα και βιώνει δύσκολα την εµπειρία της µητρότητας, που επιπλέον την αποξενώνει ερωτικά από τη γυναίκα που αγάπησε. Καλείται εν τέλει να αποφασίσει τι έχει µεγαλύτερη αξία γι’ αυτήν: η λαχτάρα της για ελευθερία ή µια αγάπη που θα τη φυλακίσει στις συµβάσεις της οικογενειακής ζωής;

«Η Μπαλταζάρ διαθέτει µια πανίσχυρη και πρωτότυπη λογοτεχνική φωνή. Θα ήθελα να µεταφέρω το βιβλίο αυτό στη µεγάλη οθόνη». Πέδρο Αλµοδόβαρ

«Ένα εκρηκτικό µείγµα αισθήσεων, αµφιβολιών και προσδοκιών. Ένας λογοτεχνικός θησαυρός». Le Monde

«Αυτό το συµπαγές και βαθιά συναισθηµατικό µυθιστόρηµα αντλεί τη δύναµή του από τον τρόπο που υπονοµεύει τις παραδοσιακές αντιλήψεις περί µητρικού ενστίκτου και επαναπροσδιορίζει τη γονεϊκότητα σε ένα λεσβιακό πλαίσιο». Publishers Weekly

«Η Μπαλταζάρ γράφει µια σύγχρονη ιστορία αγάπης –πανανθρώπινη, κουίρ– και ταυτόχρονα στοχάζεται για το νόηµα δύο πανάρχαιων λέξεων: ερωµένη και µητέρα. Ένα µυθιστόρηµα που υµνεί την επιθυµία για µοναχικότητα την ίδια στιγµή που εξαίρει την οµορφιά του να ανήκεις σε µια οικογένεια». Kirkus

«Η ανεπιτήδευτη και συνάµα αισθησιακή ιστορία µιας ανυπότακτης γυναίκας που αναρωτιέται πώς µπορεί να διαχειριστεί την ελευθερία της». The New Yorker

«Μέσα από τη δεξιοτεχνική γραφή της, η συγγραφέας καταφέρνει επιδέξια να αναγάγει την ιδέα της ερωτικής και συντροφικής σχέσης δύο ανθρώπων σε δύναµη της φύσης, µε την πρωταγωνίστριά της να πασχίζει να συµβιβάσει την επιθυµία για συντροφικότητα µε την επιθυµία για ανεξαρτησία». TLS

«Μια επιδέξια συγγραφέας. Μια Καταλανή Ντόροθι Πάρκερ. Ειρωνική και αδυσώπητη». La Repubblica